У адпаведнасці з Пастановай Міністэрства аховы здароўя Рэспублікі Беларусь ад 22.12.2008 г. № 229 «Аб зацвярджэнні Інструкцыі аб парадку аказання медыцынскай дапамогi грамадзянам Рэспублiкi Беларусь па-за iх месцам жыхарства (месцам знаходжання) і прызнанні страціўшай сілу пастановы Міністэрства аховы здароўя Рэспублікі Беларусь ад 10.06.2002 № 29» медыцынская дапамога вам можа аказвацца ў любой дзяржаўнай медыцынскай установе Рэспублікі Беларусь.

Для атрымання медыцынскай дапамогі па-за месцам рэгістрацыі неабходна звярнуцца да галоўнага ўрача дзяржаўнай установы аховы здароўя, замацаванай за тэрыторыяй, дзе знаходзіцца месца вашага фактычнага пражывання, з пісьмовай заявай аб часовым замацаваннi вас на медыцынскае абслугоўванне. Пры падачы заявы аб часовым замацаваннi неабходна прад'явіць пашпарт грамадзяніна Рэспублікі Беларусь.

Лісткі непрацаздольнасці выдаюцца асобам, прызнаным медыцынскім работнікам або ўрачэбна-кансультацыйнай камісіяй (УКК) часова непрацаздольнымі па выніках экспертызы часовай непрацаздольнасці, праведзенай у парадку, устаноўленым Інструкцыяй аб парадку правядзення экспертызы часовай непрацаздольнасці, зацверджанай пастановай Міністэрства аховы здароўя Рэспублікі Беларусь ад 24 снежня 2014 г. № 104 (з змен. і дап.).

Экспертыза часовай непрацаздольнасці праводзіцца пры наяўнасці пашпарта ці іншага дакумента, які сведчыць асобу пацыента (асобы, якая ажыццяўляе догляд), шляхам агляду пацыента (асобы, якая мае патрэбу ў доглядзе) у арганізацыі аховы здароўя, а таксама па-за арганізацыяй аховы здароўя ў выпадку выхаду (выезду) медыцынскага работніка арганізацыі аховы здароўя, які валодае правам правядзення экспертызы часовай непрацаздольнасці па месцы жыхарства або месцы знаходжання пацыента (асобы, якая мае патрэбу ў доглядзе).

Лісткі непрацаздольнасці выдаюцца пры ўсталяванні часовай непрацаздольнасці: 

• з прычыны вострых захворванняў (траўмаў і іх наступстваў), кризовых станаў, абвастрэння (дэкампенсацыі) хранічных захворванняў, калі ажыццяўленне працоўнай дзейнасці (службы, вучобы) немагчыма або проціпаказана па стане здароўя; 

• у сувязі з патрэбай у доглядзе за хворым членам сям'і, у тым ліку за хворым дзіцем ва ўзросце да 14 гадоў (дзіцем-інвалідам ва ўзросце да 18 гадоў) пры вострых захворваннях (траўмах), крызавых станах, абвастрэнні (дэкампенсацыі) хранічных захворванняў, калі адсутнасць догляду пагражае яго здароўю; за дзіцем ва ўзросце да 3 гадоў і дзіцем-інвалідам ва ўзросце да 18 гадоў у выпадку хваробы маці альбо іншай асобы, фактычна ажыццяўляе догляд дзіцяці; за дзіцем у выпадку смерці маці ў родах (у; за дзіцем-інвалідам ва ўзросце да 18 гадоў у выпадку яго санаторна-курортнага лячэння, за дзіцем-інвалідам ва ўзросце да 18 гадоў у выпадку яго медыцынскай рэабілітацыі, медыцынскай абилитации ў цэнтры медыцынскай або медыка-сацыяльнай рэабілітацыі Рэспублікі Беларусь; за інвалідам I групы пры аказанні медыцынскай дапамогі асобе, фактычна ажыццяўляе догляд за інвалідам I групы, і немагчымасці ім ажыццяўляць дадзены Сыход; 

• у сувязі з пратэзаваннем, якое ажыццяўляецца ў рамках аказання медыцынскай дапамогі ў стацыянарных умовах пратэзна-артапедычнай арганізацыі; пратэзаваннем, якое ажыццяўляецца ў рамках аказання медыцынскай дапамогі ў стацыянарных умовах пратэзна-артапедычнай арганізацыі, звязаным з траўмай або вытворчай траўмай;

• у сувязі з правядзеннем санітарна-супрацьэпідэмічных мерапрыемстваў;

• у сувязі з цяжарнасцю і родамі, у тым ліку насталымі да 30 тыдняў цяжарнасці (27 тыдняў цяжарнасці ў жанчын, якія пастаянна (пераважна) пражываюць і (або) працуюць, якія праходзяць службу, якія навучаюцца на тэрыторыі радыеактыўнага забруджвання), а таксама усынаўленнем (удачарэннем), усталяваннем апекі над дзіцем ва ўзросце да 3 месяцаў.

Лісткі непрацаздольнасці выдаюцца пры прад'яўленні пашпарта або іншага дакумента, які сведчыць асобу пацыента (асобы, якая ажыццяўляе догляд), дакументаў, устаноўленых пунктам 7.5 пераліку адміністрацыйных працэдур, якія ажыццяўляюцца дзяржаўнымі органамі і іншымі арганізацыямі па заявах грамадзян, у вызначаныя ў ім тэрміны.

Лісткі непрацаздольнасці пры наяўнасці падстаў выдаюцца асобам:

• якія працуюць па працоўных дагаворах, у выпадку прызначэння дапамогі па часовай непрацаздольнасці і па цяжарнасці і родах за кошт сродкаў дзяржаўнага сацыяльнага страхавання. У дадзеным выпадку выдаецца адзін лісток непрацаздольнасці для прадстаўлення па асноўным месцы працы (пры наяўнасці некалькіх месцаў працы па ўнутраным і (або) вонкавым сумяшчальніцтве лісток непрацаздольнасці выдаецца па адным з іх (па выбары пацыента)) або месцы працы па сумяшчальніцтве (у выпадку адначасовага знаходжання па асноўным месцы працы ў адпачынку па догляду за дзіцем да дасягнення ім узросту 3 гадоў або пры адсутнасці асноўнага месца працы на дату наступлення выпадку часовай непрацаздольнасці, цяжарнасці і родаў). У іншых выпадках асобам, якія працуюць па сумяшчальніцтве, выдаецца даведка аб часовай непрацаздольнасці;

• выконваючым работы па грамадзянска-прававым дагаворы, прадметам якога з'яўляюцца аказанне паслуг, выкананне работ і стварэнне аб'ектаў інтэлектуальнай уласнасці, якія ажыццяўляюць іншы від дзейнасці, на якіх распаўсюджваецца дзяржаўнае сацыяльнае страхаванне;

• якія працуюць або ажыццяўляюць іншы від дзейнасці, на якіх распаўсюджваецца абавязковае страхаванне ад няшчасных выпадкаў на вытворчасці і прафесійных захворванняў.

Пры гэтым лісток непрацаздольнасці ў тэрміне наступлення водпуску па цяжарнасці і родах выдаецца жанчынам з ліку:

• непрацуючых асоб, калі тэрмін водпуску па цяжарнасці і родах наступіў у іх на працягу 30 каляндарных дзён пасля спынення працоўнага дагавора;

• якія атрымліваюць прафесійна-тэхнічнае, сярэднюю спецыяльную, вышэйшую або навукова-арыентаваную адукацыю ў дзённай форме атрымання адукацыі, а таксама якія атрымалі такую адукацыю-на працягу двух месяцаў пасля яго атрымання;

• якія праходзяць падрыхтоўку ў клінічнай ардынатуры ў вочнай форме;

• зарэгістраваных у органах па працы, занятасці і сацыяльнай абароне ў якасці беспрацоўных альбо праходзяць прафесійную падрыхтоўку, перападрыхтоўку, павышэнне кваліфікацыі або асвойваюць змест адукацыйнай праграмы навучальных курсаў па кірунку гэтых органаў;

• ваеннаслужачых, асоб радавога і начальніцкага складу органаў унутраных спраў, Следчага камітэта, Камітэта дзяржаўнай бяспекі, Дзяржаўнага камітэта судовых экспертыз, органаў фінансавых расследаванняў Камітэта дзяржаўнага кантролю, органаў і падраздзяленняў па надзвычайных сітуацыях.

Лісткі непрацаздольнасці (даведкі) выдаюцца і афармляюцца дзяржаўнай арганізацыяй аховы здароўя па месцы жыхарства (знаходжання), працы (службы, вучобы), арганізацыямі аховы здароўя незалежна ад месца жыхарства (знаходжання), працы (службы, вучобы) часова непрацаздольнай асобы. 

У выпадку звароту пацыента па медыцынскую дапамогу ў арганізацыю аховы здароўя па-за месцам жыхарства лісток непрацаздольнасці выдаецца з дазволу кіраўніка арганізацыі аховы здароўя (намесніка кіраўніка, старшыні УКК, асобы, вызначанага загадам кіраўніка дадзенай арганізацыі). Права выдачы лісткоў непрацаздольнасці (даведак) без названага дазволу маюць дзяржаўныя арганізацыі аховы здароўя:

Рэспубліканскія-асобам, якія пражываюць на тэрыторыі Рэспублікі Беларусь;

• абласныя-асобам, якія пражываюць на тэрыторыі дадзенай вобласці;

• раённыя-асобам, якія пражываюць на тэрыторыі дадзенага раёна;

• міжраённыя-асобам, якія пражываюць на тэрыторыі адпаведных адміністрацыйна-тэрытарыяльных адзінак;

• ведамасныя-работнікам адпаведных дзяржаўных органаў або арганізацый, а таксама асобам, замацаваным ва ўстаноўленым парадку для атрымання медыцынскай дапамогі ў названых арганізацыях аховы здароўя.

Парадак выдачы і афармлення лісткоў непрацаздольнасці і даведак аб часовай непрацаздольнасці вызначаны Інструкцыяй аб парадку выдачы і афармлення лісткоў непрацаздольнасці і даведак аб часовай непрацаздольнасці, зацверджанай пастановай Міністэрства аховы здароўя Рэспублікі Беларусь, Міністэрства працы і сацыяльнай абароны Рэспублікі Беларусь ад 04 студзеня 2018 г. № 1/1 (з вым. і дап.).

Рэалізаваныя ў аптэцы лекавыя сродкі вяртанню або абмену не падлягаюць у адпаведнасці з Пералікам нехарчовых тавараў належнай якасці, якія не падлягаюць абмену, зацверджаным пастановай Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь ад 14 чэрвеня 2002 г. №778 «Аб мерах па рэалізацыі Закона Рэспублікі Беларусь» Аб абароне правоў спажыўцоў» (Нацыянальны рэестр прававых актаў Рэспублікі Беларусь, 2002 г., №71, 5/10637).

Дадзенае становішча дублюецца Належнай аптэчнай практыкай (п.п. 62, 65 пастановы Міністэрства аховы здароўя Рэспублікі Беларусь ад 31.10.2008 №181 «Аб унясенні змяненняў і дапаўненняў у пастановы Міністэрства аховы здароўя Рэспублікі Беларусь ад 27 снежня 2006 г. №120 і ад 31 кастрычніка 2007 г. №99»).

Вышэйназваная інфармацыя размешчана на інфармацыйных стэндах для наведвальнікаў у гандлёвых залах (зонах абслугоўвання) аптэк.

У адпаведнасці з Указам Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь ад 22 сакавіка 2012 №139 «Аб ільготным Забеспячэнне лекавымі сродкамі асобных катэгорый грамадзян» дзецям ва ўзросце да трох гадоў прадастаўлена права на бясплатнае забеспячэнне лекавымі сродкамі, якія выдаюцца па рэцэптах урачоў у межах пераліку асноўных лекавых сродкаў.

Пералiк асноўных лекавых сродкаў зацверджаны пастановай Міністэрства аховы здароўя Рэспублікі Беларусь ад 26 сакавіка 2012 № 25 «Аб унясенні змянення ў пастанову Міністэрства аховы здароўя Рэспублікі Беларусь ад 16.07.2007 № 65».

Ільготы інвалідам I групы з прычыны агульнага захворвання, акрамя асоб, інваліднасць якіх наступіла ў выніку супрацьпраўных дзеянняў, па прычыне алкагольнага, наркатычнага, таксічнага ап'янення, членашкодніцтва.

Інваліды I групы маюць права на:

• 90-працэнтную зніжку з кошту лекавых сродкаў, якія выдаюцца па рэцэптах урачоў у межах пераліку асноўных лекавых сродкаў, а з хірургічнымі захворваннямі - таксама перавязачных матэрыялаў (пры наяўнасці адпаведнага медыцынскага заключэння) у парадку, якi вызначаецца Урадам Рэспублiкi Беларусь.
• першачарговае бясплатнае санаторна-курортнае лячэнне, аздараўленне для непрацуючых інвалідаў раз у год (тут і далей арт. 12 Закона Рэспублікі Беларусь ад 14 чэрвеня 2007 г. № 239-З «Аб дзяржаўных сацыяльных ільготах, правах і гарантыях для асобных катэгорый грамадзян», Указ Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь ад 28 жніўня 2006 г. № 542 «Аб санаторна-курортным лячэнні і аздараўленні насельніцтва»);
• забеспячэнне пуцёўкамі на санаторна-курортнае лячэнне (аздараўленне) асоб, якія суправаджаюць інвалідаў на лячэнне;
• забеспячэнне інвалідаў I групы тэхнічнымі сродкамі сацыяльнай рэабілітацыі (далей - ТССР). У іх пералік уваходзяць:
  • зубныя пратэзы
  • пратэзы і артэзы;
  • дапаможныя сродкі для перамяшчэння;
  • расходныя перавязачныя і гігіенічныя матэрыялы (у тым ліку падгузнікі, пялюшкі) (Ар. 11 Закона Рэспублікі Беларусь ад 14 чэрвеня 2007 г. № 239-З «Аб дзяржаўных сацыяльных ільготах, правах і гарантыях для асобных катэгорый грамадзян», пастанова Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь ад 11 кастрычніка 2007 г. № 1722 «Аб дзяржаўным Рэестры (пераліку) тэхнічных сродкаў сацыяльнай рэабілітацыі і парадку забеспячэння імі асобных катэгорый грамадзян»).

Ільготы інвалідам II групы з прычыны агульнага захворвання, акрамя асоб, інваліднасць якіх наступіла ў выніку супрацьпраўных дзеянняў, па прычыне алкагольнага, наркатычнага, таксічнага ап'янення, членашкодніцтва.

На падставе артыкула 10 Закона Рэспублікі Беларусь ад 14 чэрвеня 2007г. № 239-З «Аб дзяржаўных сацыяльных ільготах, правах і гарантыях для асобных катэгорый грамадзян», пастанову Міністэрства аховы здароўя Рэспублікі Беларусь ад 16 ліпеня 2007 г. № 65 «Аб зацвярджэнні пераліку асноўных лекавых сродкаў».

Інваліды II групы маюць права на:

• бясплатны выраб i рамонт зубных пратэзаў (прадастаўляецца для інвалідаў 2 групы ў дзяржаўных арганізацыях аховы здароўя па месцы жыхарства);
• забеспячэнне тэхнічнымі сродкамі сацыяльнай рэабілітацыі (для інвалідаў 2 групы прадастаўляецца права на забеспячэнне тэхнічнымі сродкамі сацыяльнай рэабілітацыі:
  1. для перамяшчэння (крэсла-каляскі і прыстасаванні да іх, кійкі, мыліцы, хадункі і г.д.);
  2. рэабілітацыйныя прыстасаванні (спецыяльныя сталы, крэслы, парэнчы, прыстасаванні для ложка, прыбіральні, ваннай, матрацы супрацьпролежневыя і г.д.);
  3. пратэзна-артапедычныя вырабы (пратэзы, артэзы, вырабы для лячэбнага пратэзавання дзяцей, вырабы абутковыя артапедычныя і г.д.);
  4. для грамадзян з парушэннямі органаў слыху і зроку (дыктафоны, тэлефоны, плэеры, гадзіннікі, слыхавыя апараты, пратэзы для вачэй і г.д.);
  5. іншыя тэхнічныя сродкі сацыяльнай рэабілітацыі (зубныя пратэзы, шпрыцы інсулінавыя, тэст-палоскі для вызначэння цукру ў крыві, глюкометры, стамійнае абсталяванне і г.д.).

Тэхнічныя сродкі сацыяльнай рэабілітацыі выдаюцца бясплатна або на льготных умовах у кожным канкрэтным выпадку (пастанова Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь № 1722 ад 11.12.2007 года). Звярнуцца за іх атрыманнем варта ў раённую паліклініку па месцы жыхарства з заявай і дакументамі, якія пацвярджаюць права на льготу.

Першачарговае бясплатнае санаторна-курортнае лячэнне (для непрацуючых інвалідаў II групы ўстаноўлена права на першачарговае бясплатнае санаторна-курортнае лячэнне пры наяўнасці медыцынскіх паказанняў і адсутнасці супрацьпаказанняў або аздараўленне пры адсутнасці супрацьпаказанняў - не больш за адзін раз на два гады (арт. 12 Закона РБ «Аб дзяржаўных сацыяльных ільготах, правах і гарантыях для асобных катэгорый грамадзян». За іх атрыманнем варта звяртацца ў раённы фонд сацыяльнай абароны насельніцтва па месцы жыхарства або ў прафсаюзную арганізацыю па месцы працы.

У адпаведнасці з Указам Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь ад 22 сакавіка 2012 №139 «Аб ільготным Забеспячэнні лекавымі сродкамі асобных катэгорый грамадзян» у мэтах дадатковай сацыяльнай падтрымкі па забеспячэнні лекавымі сродкамі асобных катэгорый грамадзян прадастаўлена права грамадзянам, якія з'яўляюцца інвалідамі III групы на:

• 50% -ную зніжку ад кошту лекавых сродкаў, якія выдаюцца па рэцэптах урачоў у межах пераліку асноўных лекавых сродкаў у парадку, што вызначаецца Урадам Рэспублiкi Беларусь, для лячэння захворвання, якое прывяло да інваліднасці;
• права на пераважнае абслугоўванне ў амбулаторна-паліклінічных установах і аптэках;
• першачарговае забеспячэнне санаторна-курортным лячэннем у парадку, якi ўстанаўлiваецца заканадаўствам РБ. (Закон Рэспублікі Беларусь ад 14.06.2007 N 239-3 (рэд. ад 13.12.2011) «Аб дзяржаўных сацыяльных ільготах, правах і гарантыях для асобных катэгорый грамадзян»).
• права на бясплатнае забеспячэнне тэхнічнымі сродкамі сацыяльнай рэабілітацыі (пратэзы верхніх і ніжніх канечнасцей, абутковыя ўстаўкі, гарсэты, слыхавыя апараты і інш.) (Указ Прэзідэнта ад 19.01.2012 № 41 «Аб дзяржаўнай адраснай сацыяльнай дапамогі»).

Выключэнні: асобы, льготнае забеспячэнне лекавымі сродкамі якіх ажыццяўляецца ў адпаведнасці з Законам Рэспублікі Беларусь ад 14 чэрвеня 2007 года «Аб дзяржаўных сацыяльных ільготах і гарантыях для асобных катэгорый грамадзян», а таксама асобы, інваліднасць якіх наступіла ў выніку супрацьпраўных дзеянняў, па прычыне алкагольнага, наркатычнага, таксічнага ап'янення, членашкодніцтва.

Ільготнае лекавае забеспячэнне інвалідаў III групы ажыццяўляецца па асноўным захворванні, якое прывяло да інваліднасці, у межах Пераліку асноўных лекавых сродкаў, зацверджанага пастановай Міністэрства аховы здароўя Рэспублікі Беларусь ад 26 сакавіка 2012 № 25 «Аб унясенні змянення ў пастанову Міністэрства аховы здароўя Рэспублікі Беларусь ад 16.07.2007 № 65».

Захворванне, па якім ажыццяўляецца права на льготнае забеспячэнне лекавымі сродкамі па III групе інваліднасці, вызначае УКК тэрытарыяльнай паліклінікі па месцы жыхарства ў адпаведнасці з заключэннем, вынесеным МРЭК.

МРЭК (Медыка-рэабілітацыйная экспертная камісія) праводзіцца з мэтамі:

• вызначэння парушэнняў функцый органаў і сістэм арганізма пацыента, ступені выяўленасці парушэнняў яго жыццядзейнасці, у тым ліку абмежаванняў жыццядзейнасці;
• устанаўлення інваліднасці ў асоб старэйшых за 18 гадоў, у тым ліку групы і прычыны інваліднасці, даты наступлення і тэрміну інваліднасці;
• устанаўлення катэгорыі «дзіця-інвалід» у асоб ва ўзросце да 18 гадоў, у тым ліку ступені страты здароўя, даты наступлення і тэрміну інваліднасці, а ў выпадках, прадугледжаных заканадаўствам, - прычыны інваліднасці;
• вызначэння відаў і тэрмінаў правядзення рэабілітацыйных мерапрыемстваў пацыентаў;
• з іншымі мэтамі, устаноўленымі заканадаўствам.

Усталяванне групы інваліднасці залежыць не ад колькасці захворванняў у пацыента, а ад ступені абмежаванняў жыццядзейнасці, выкліканых гэтым (гэтымі) захворваннем (захворваннямі).

Напрыклад, інфаркт міякарда можа скончыцца практычна поўным аднаўленнем функцый без усталявання групы інваліднасці, можа прывесці да парушэнняў сардэчна-сасудзістай сістэмы з усталяваннем групы інваліднасці, або да лятальнага канца.

Для вырашэння пытання аб накіраванні пацыента ў МРЭК урач павінен прадставіць вынікі праведзенага абследавання пацыента на пасяджэнне УКК (ўрачэбна-кансультацыйнай камісіі). УКК вызначыць абследавання, якіх не хапае, і тэрміны запаўнення накіравання на медыка-сацыяльную экспертызу.

УКК накіроўвае грамадзяніна на медыка-сацыяльную экспертызу пасля правядзення неабходных дыягнастычных, лячэбных і рэабілітацыйных мерапрыемстваў пры наяўнасці дадзеных, якія пацвярджаюць устойлівае парушэнне функцый арганізма, абумоўленых захворваннем, наступствам траўмы ці дэфектам, якія прывялі да абмежаванняў жыццядзейнасці.

Калі немагчыма вынесці заключэнне на падставе наяўных медыцынскіх экспертных дакументаў, МРЭК складае праграму дадатковага абследавання, а таксама запытвае заключэнне кабінета медыка-прафесійнай рэабілітацыі, неабходныя звесткі ў іншых арганізацыях.

Прынятае рашэнне МРЭК можна абскардзіць толькі ў парадку, устаноўленым заканадаўствам.

Рашэнне першаснай камісіі можа быць абскарджана пацыентам на працягу 30 дзён з дня яго прыняцця шляхам падачы адміністрацыйнай скаргі ў пісьмовай форме ў цэнтральную камісію.

Цэнтральная камісія на працягу 30 дзён з дня рэгістрацыі скаргі пацыента праводзіць агляд па абскарджанні.

А ўжо ў выпадку нязгоды з рашэннем цэнтральнай камісіі заключэнне цэнтральнай камісіі можа быць абскарджана ў суд, альбо па заяве, пададзенай на працягу месяца пасля вынясення рашэння вышэйшай МРЭК, праводзіцца незалежная медыцынская экспертыза.

У Рэспубліцы Беларусь прававыя і арганізацыйныя асновы дарожнага руху ў мэтах аховы жыцця і здароўя, а таксама абароны правоў, законных інтарэсаў і маёмасці грамадзян вызначаны Законам Рэспублікі Беларусь «Аб дарожным руху» (далей - Закон).

Згодна з Законам, абавязковы медыцынскі агляд кіроўцаў механічных транспартных сродкаў з'яўляецца адным з найважнейшых складнікаў медыцынскага забеспячэння бяспекі дарожнага руху.

Пастановай Міністэрства аховы здароўя Рэспублікі Беларусь ад 11 снежня 2014 г. № 95 «Аб устанаўленні асобных формаў медыцынскіх дакументаў і зацвярджэнні Інструкцыі аб парадку абавязковага медыцынскага агляду кандыдатаў у кіроўцы механічных транспартных сродкаў (за выключэннем колавых трактароў) і абавязковага медыцынскага пераагляду кіроўцаў механічных транспартных сродкаў (за выключэннем колавых трактароў) «устаноўлена, што рашэнне аб допуску (нядопуску) па стане здароўя да кіравання транспартнымі сродкамі і тэрмінах правядзення абавязковага медыцынскага пераагляду кіроўцаў прымае медыцынская вадзіцельская камісія індывідуальна ў дачыненні да кожнага, хто звярнуўся, на падставе вынікаў яго медыцынскіх аглядаў урачамі-спецыялістамі, у тым ліку па профілі наяўных захворванняў, абследавання, неабходнага для ўдакладнення дыягназу, інфармацыі, якая змяшчаецца ў медыцынскіх дакументах пацыента, у тым ліку, вынікаў дыспансерных аглядаў, дыягнастычных, лячэбных і іншых медыцынскіх умешальніцтваў, праведзеных пацыенту ў арганізацыях аховы здароўя, іншых арганізацыях, якія аказваюць медыцынскую дапамогу, за перыяд, які складае не менш за пяць гадоў, што папярэднічае звароту ў вадзіцельскую камісію.

Медыцынскія агляды кіроўцаў маюць прафілактычны характар. Часта на ранніх стадыях многіх захворванняў адсутнічаюць клінічныя сімптомы (скаргі), хоць прыкметы хваробы ўжо ёсць. У такой сітуацыі урач абавязаны накіраваць пацыента на абследаванне для ўдакладнення стану яго здароўя. Накіраванні на кансультацыю могуць выдаць урачы вадзіцельскай камісіі толькі ў працэсе медыцынскага агляду.

Медыцынская вадзіцельская камісія прымае і разглядае прадстаўленыя грамадзянамі дакументы, устаноўленыя пунктам 7.6 пераліку адміністрацыйных працэдур, што ажыццяўляюцца дзяржаўнымі органамі і іншымі арганізацыямі па заявах грамадзян, зацверджанага Указам Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь ад 26 красавіка 2010 г. № 200 «Аб адміністрацыйных працэдурах, што ажыццяўляюцца дзяржаўнымі органамі і іншымі арганізацыямі па заявах грамадзян».

Кіроўчай камісіяй пры абавязковым медыцынскім аглядзе кандыдата і абавязковым медыцынскім перааглядзе кіроўцы ўлічваюцца звесткі аб адсутнасці (наяўнасці) псіхіятрычнага і наркалагічнага ўліку і інфармацыя, якая змяшчаецца ў выпісцы з медыцынскіх дакументаў.

Міністэрствам здароўя ўстаноўлены захворванні і супрацьпаказанні, якія перашкаджаюць кіраванню механічнымі транспартнымі сродкамі па стане здароўя. Пры ацэнцы стану здароўя асоб, якія звяртаюцца за атрыманнем медыцынскай даведкі аб стане здароўя, і якія маюць шэраг хранічных захворванняў, неабходна абследаванне ў спецыялістаў па профілі наяўных захворванняў.

У выпадку, калі грамадзянін сістэматычна праходзіць дыспансернае назіранне па месцы жыхарства і мае дадзеныя, якія дазваляюць аб'ектыўна судзіць аб стане яго здароўя на момант правядзення медыцынскага агляду вадзіцельскай камісіяй, дадатковае кансультаванне ў спецыялізаваных установах аховы здароўя не праводзіцца.

Для праходжання медкамісіі патрэбныя наступныя дакументы:

• дамова аб праходжанні вадзіцельскай камісіі (павінна быць аплочана да даты праходжання вадзіцельскай камісіі);
• пашпарт (від на жыхарства);
• ваенны білет (прыпісное пасведчанне) для мужчын абавязковы;
• выпіскі з амбулаторнай карты (за перыяд, не менш як 5 гадоў, што папярэднічалі звароту ў вадзіцельскую камісію, якая змяшчае вынікі дыспансерных аглядаў, дыягнастычных, лячэбных і іншых умяшальніцтваў (выдаецца ў паліклініцы па месцы жыхарства або прымацавання з пазначэнем нумара і даты флюараграфіі за апошні год) (Пастанова МАЗ РБ ад 11.12.2014 №95), з паліклінікі па месцы рэгістрацыі па пашпарце за апошнія 5 гадоў – абавязкова, нават калі не звярталіся па меддапамогу і (або) абслугоўваецеся ў іншай медустанове з паліклінікі па месцы фактычнага абслугоўвання;
  
• 2 фотаздымкі 3*4 (не больш як гадавой даўніны);
• акуляры і рэцэпт на акуляры для далі або даведка на нашэнне кантактных лінзаў;
• пажадана мець з сабой папярэднюю даведку. Для праходжання вадзіцельскай камісіі кіроўцам, якія перанеслі аперацыі па аднаўленні зроку, для медыцынскага агляду, акрамя абавязковых дакументаў, спатрэбяцца таксама дакументы, якія змяшчаюць інфармацыю аб перанесенай аперацыі (дата аперацыі, дыягназ, выпісны эпікрыз (ксеракопія).
• асобам, якія маюць артыкул у ваенным білеце, даць інфармацыю пра захворванне, на падставе якога прастаўлены артыкул.
• Даведкі з наркалагічнага і псіханеўралагічнага дыспансераў замаўляюцца ў дзень праходжання камісіі ў медрэгістратуры вадзіцельскай камісіі.

У склад вадзіцельскай камісіі ўваходзяць: тэрапеўт, неўролаг, афтальмолаг, атарыналарынголаг. Пры неабходнасці да працы ў вадзіцельскай камісіі могуць прыцягвацца ўрачы-спецыялісты іншых профіляў: хірург, нарколаг-псіхіятр, акушэр-гінеколаг.

Агляд хірургам будзе праведзены, калі:

• у наяўнасці выпіска з медыцынскіх дакументаў з інфармацыяй аб звароце пацыента за хірургічнай (траўматалагічнай) дапамогай;
• у наяўнасці ў ваенным білеце артыкул пастаноў МА РБ і МАЗ РБ хірургічнага (траўматалагічнага) профіляў;
• урачы-спецыялісты вадзіцельскай камісіі выявілі паталогію хірургічнага (траўматалагічнага) профілю;
• кандыдаты ў кіроўцы.

Агляд нарколагам-псіхіятрам будзе прызначацца:

• усім асобам, якія праходзяць медыцынскі агляд пры адкрыцці прафесійных катэгорый («В» з правам працы па найму, «С, Д, Е», тралейбус, трамвай, трактар);
• усім асобам, якія згодна з інфармацыяй, атрыманай на запыты ў наркалагічны і псіхіятрычны дыспансеры, знаходзяцца ў базе даных гэтых устаноў (складаліся або стаяць на ўліку);
• пры наяўнасці ў выпісцы з медыцынскіх дакументаў інфармацыі аб звароце пацыента за псіхіятрычнай (наркалагічнай) дапамогай;
• пры наяўнасці ў ваенным білеце артыкула пастаноў МА РБ і МАЗ РБ псыхіятрычнага (наркалагічнага) профіляў;
• пры выяўленні на камісіі паталогіі псіхіятрычнага (наркалагічнага) профіляў урачамі-спецыялістамі вадзіцельскай камісіі;
• кандыдаты ў кіроўцы.

Пры кіраванні транспартам у акулярах або кантактных лінзах неабходна мець пры сабе акуляры або кантактныя лінзы з наяўнасцю рэцэпта, пры адсутнасці акуляраў і рэцэпта магчымы падбор акуляраў і вызначэнне сілы акулярных лінзаў на платнай аснове.

Пры адсутнасці ў выпісцы інфармацыі пра вынікі абследавання па ўсеагульнай дыспансерызацыі, неабходнай для вынясення экспертнага рашэння аб прыдатнасці да кіравання транспартнымі сродкамі, пацыент будзе накіраваны медыцынскай камісіяй для выканання названых абследаванняў у паліклініку па месцы абслугоўвання, або па жаданні пацыента гэтыя абследавання могуць быць выкананы на платнай аснове. Без правядзення абследавання медыцынская даведка не будзе выдадзена.