У адпаведнасці з Пастановай Міністэрства аховы здароўя Рэспублікі Беларусь ад 22.12.2008 г. № 229 «Аб зацвярджэнні Інструкцыі аб парадку аказання медыцынскай дапамогi грамадзянам Рэспублiкi Беларусь па-за iх месцам жыхарства (месцам знаходжання) і прызнанні страціўшай сілу пастановы Міністэрства аховы здароўя Рэспублікі Беларусь ад 10.06.2002 № 29» медыцынская дапамога вам можа аказвацца ў любой дзяржаўнай медыцынскай установе Рэспублікі Беларусь.

Для атрымання медыцынскай дапамогі па-за месцам рэгістрацыі неабходна звярнуцца да галоўнага ўрача дзяржаўнай установы аховы здароўя, замацаванай за тэрыторыяй, дзе знаходзіцца месца вашага фактычнага пражывання, з пісьмовай заявай аб часовым замацаваннi вас на медыцынскае абслугоўванне. Пры падачы заявы аб часовым замацаваннi неабходна прад'явіць пашпарт грамадзяніна Рэспублікі Беларусь.

Лісткі непрацаздольнасці выдаюцца пры часовай непрацаздольнасцi ў сувязі з захворваннем або траўмай, а таксама ў сувязі з доглядам дзіцяці ва ўзросце да трох гадоў і дзіцяці-інваліда да 18 гадоў у выпадку хваробы маці або іншай асобы, якая фактычна ажыццяўляе догляд дзiцяцi; доглядам хворага члена сям'і; карантынам; цяжарнасцю і родамі; пратэзіраваннем са знаходжаннем у стацыянары пратэзна-артапедычнага прадпрыемства; усынаўленнем (удачарэннем) дзiцяцi ва ўзросце да 3 месяцаў або ўсталяваннем над ім апекі.

У выпадку часовай непрацаздольнасці лісток непрацаздольнасці выдаецца ў адпаведнасці з Інструкцыяй аб парадку выдачы лісткоў непрацаздольнасці і даведак аб часовай непрацаздольнасці, зацверджанай пастановай Міністэрства аховы здароўя Рэспублікі Беларусь і Міністэрства працы і сацыяльнай абароны Рэспублікі Беларусь ад 09. 07.2002 г. № 52/97, якая рэгулюе парадак выдачы i афармлення лісткоў непрацаздольнасці і даведак аб часовай непрацаздольнасці, якія сведчаць часовую непрацаздольнасць, цяжарнасць і роды і падцвярджаюць часовае вызваленне грамадзян ад працы, вучобы і іншай працоўнай дзейнасці, па медыцынскіх прычынах і сацыяльных фактарах, прадугледжаных дзеючым заканадаўствам.

Лісток непрацаздольнасці, выдадзены і аформлены ў адпаведнасці з вышэйпаказанай інструкцыяй, з'яўляецца падставай для назначэння дапамогі па часовай непрацаздольнасці і па цяжарнасці і родах.

Часовая непрацаздольнасць узнікае пры вострых захворваннях (траўмах), крызісных станах, абвастрэнні (дэкампенсацыі) хранічных захворванняў, калі ажыццяўленне працоўнай дзейнасці хворага недаступна або супрацьпаказана.

Лісток непрацаздольнасці выдаецца:

• супрацоўнікам з ліку грамадзян Рэспублікі Беларусь, замежных грамадзян і асоб без грамадзянства, якія працуюць у арганізацыях незалежна ад іх формаў уласнасці, а таксама асобам, якія займаюцца прадпрымальніцкай ці іншай дзейнасцю, пры ўмове выплаты страхавых узносаў у фонд сацыяльнай абароны насельніцтва Міністэрства працы і сацыяльнай абароны Рэспублікі Беларусь;
  
• беспрацоўным, якія стаяць на ўліку ў дзяржаўнай службе занятасці, у перыяд выканання імі грамадскіх работ;
  
• супрацоўнікам з ліку грамадзян дзяржаў-удзельніц СНД у выпадку ўзнікнення ў іх часовай непрацаздольнасцi ў перыяд знаходжання на тэрыторыі Рэспублікі Беларусь;
• асобам, у якіх часовая непрацаздольнасць наступіла ў перыяд работы (ажыццяўлення прадпрымальніцкай і іншай дзейнасці) і доўжылася пасля яе заканчэння.

Лісткі непрацаздольнасці выдаюцца і падаўжаюцца дзяржаўнымі арганізацыямі аховы здароўя незалежна ад ведамаснай прыналежнасці і недзяржаўнымі арганізацыямі аховы здароўя, якiя маюць спецыяльны дазвол (ліцэнзію) на правядзенне экспертызы часовай непрацаздольнасці і выдачу лісткоў непрацаздольнасці. Спецыяльны дазвол (ліцэнзія) выдаецца па сумесным рашэннi Міністэрства аховы здароўя і фонду на тэрмін, не больш за 5 гадоў у адпаведнасці з заканадаўствам.

Лісткі непрацаздольнасці выдаюцца па прад'яўленні пашпарта ці іншага дакумента, што пацвярджае асобу пацыента, арганізацыяй аховы здароўя па месцы жыхарства, а пры наяўнасці ведамасных арганізацый аховы здароўя – таксама і па месцы працы, вучобы, службы або па месцы замацавання пацыента для медыцынскага абслугоўвання.

У выпадку звароту па медыцынскую дапамогу пацыентаў, якія часова страцілі працаздольнасць, у арганізацыю аховы здароўя па-за месцам iх пастаяннага абслугоўвання, лісток непрацаздольнасці выдаецца толькі з дазволу галоўнага ўрача (кіраўніка) або асобы, якая выконвае яго абавязкі.

Лісток непрацаздольнасці выдаецца ягоным урачом пасля асабістага агляду хворага з дня ўстанаўлення часовай непрацаздольнасці, у тым ліку ў выхадныя і святочныя і ў дзень звальнення, у перыяд адпачынкаў (працоўнага, сацыяльнага).

Рэалізаваныя ў аптэцы лекавыя сродкі вяртанню або абмену не падлягаюць у адпаведнасці з Пералікам нехарчовых тавараў належнай якасці, якія не падлягаюць абмену, зацверджаным пастановай Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь ад 14 чэрвеня 2002 г. №778 «Аб мерах па рэалізацыі Закона Рэспублікі Беларусь» Аб абароне правоў спажыўцоў» (Нацыянальны рэестр прававых актаў Рэспублікі Беларусь, 2002 г., №71, 5/10637).

Дадзенае становішча дублюецца Належнай аптэчнай практыкай (п.п. 62, 65 пастановы Міністэрства аховы здароўя Рэспублікі Беларусь ад 31.10.2008 №181 «Аб унясенні змяненняў і дапаўненняў у пастановы Міністэрства аховы здароўя Рэспублікі Беларусь ад 27 снежня 2006 г. №120 і ад 31 кастрычніка 2007 г. №99»).

Вышэйназваная інфармацыя размешчана на інфармацыйных стэндах для наведвальнікаў у гандлёвых залах (зонах абслугоўвання) аптэк.

У адпаведнасці з Указам Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь ад 22 сакавіка 2012 №139 «Аб ільготным Забеспячэнне лекавымі сродкамі асобных катэгорый грамадзян» дзецям ва ўзросце да трох гадоў прадастаўлена права на бясплатнае забеспячэнне лекавымі сродкамі, якія выдаюцца па рэцэптах урачоў у межах пераліку асноўных лекавых сродкаў.

Пералiк асноўных лекавых сродкаў зацверджаны пастановай Міністэрства аховы здароўя Рэспублікі Беларусь ад 26 сакавіка 2012 № 25 «Аб унясенні змянення ў пастанову Міністэрства аховы здароўя Рэспублікі Беларусь ад 16.07.2007 № 65».

Ільготы інвалідам I групы з прычыны агульнага захворвання, акрамя асоб, інваліднасць якіх наступіла ў выніку супрацьпраўных дзеянняў, па прычыне алкагольнага, наркатычнага, таксічнага ап'янення, членашкодніцтва.

Інваліды I групы маюць права на:

• 90-працэнтную зніжку з кошту лекавых сродкаў, якія выдаюцца па рэцэптах урачоў у межах пераліку асноўных лекавых сродкаў, а з хірургічнымі захворваннямі - таксама перавязачных матэрыялаў (пры наяўнасці адпаведнага медыцынскага заключэння) у парадку, якi вызначаецца Урадам Рэспублiкi Беларусь.
• першачарговае бясплатнае санаторна-курортнае лячэнне, аздараўленне для непрацуючых інвалідаў раз у год (тут і далей арт. 12 Закона Рэспублікі Беларусь ад 14 чэрвеня 2007 г. № 239-З «Аб дзяржаўных сацыяльных ільготах, правах і гарантыях для асобных катэгорый грамадзян», Указ Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь ад 28 жніўня 2006 г. № 542 «Аб санаторна-курортным лячэнні і аздараўленні насельніцтва»);
• забеспячэнне пуцёўкамі на санаторна-курортнае лячэнне (аздараўленне) асоб, якія суправаджаюць інвалідаў на лячэнне;
• забеспячэнне інвалідаў I групы тэхнічнымі сродкамі сацыяльнай рэабілітацыі (далей - ТССР). У іх пералік уваходзяць:
  • зубныя пратэзы
  • пратэзы і артэзы;
  • дапаможныя сродкі для перамяшчэння;
  • расходныя перавязачныя і гігіенічныя матэрыялы (у тым ліку падгузнікі, пялюшкі) (Ар. 11 Закона Рэспублікі Беларусь ад 14 чэрвеня 2007 г. № 239-З «Аб дзяржаўных сацыяльных ільготах, правах і гарантыях для асобных катэгорый грамадзян», пастанова Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь ад 11 кастрычніка 2007 г. № 1722 «Аб дзяржаўным Рэестры (пераліку) тэхнічных сродкаў сацыяльнай рэабілітацыі і парадку забеспячэння імі асобных катэгорый грамадзян»).

Ільготы інвалідам II групы з прычыны агульнага захворвання, акрамя асоб, інваліднасць якіх наступіла ў выніку супрацьпраўных дзеянняў, па прычыне алкагольнага, наркатычнага, таксічнага ап'янення, членашкодніцтва.

На падставе артыкула 10 Закона Рэспублікі Беларусь ад 14 чэрвеня 2007г. № 239-З «Аб дзяржаўных сацыяльных ільготах, правах і гарантыях для асобных катэгорый грамадзян», пастанову Міністэрства аховы здароўя Рэспублікі Беларусь ад 16 ліпеня 2007 г. № 65 «Аб зацвярджэнні пераліку асноўных лекавых сродкаў».

Інваліды II групы маюць права на:

• бясплатны выраб i рамонт зубных пратэзаў (прадастаўляецца для інвалідаў 2 групы ў дзяржаўных арганізацыях аховы здароўя па месцы жыхарства);
• забеспячэнне тэхнічнымі сродкамі сацыяльнай рэабілітацыі (для інвалідаў 2 групы прадастаўляецца права на забеспячэнне тэхнічнымі сродкамі сацыяльнай рэабілітацыі:
  1. для перамяшчэння (крэсла-каляскі і прыстасаванні да іх, кійкі, мыліцы, хадункі і г.д.);
  2. рэабілітацыйныя прыстасаванні (спецыяльныя сталы, крэслы, парэнчы, прыстасаванні для ложка, прыбіральні, ваннай, матрацы супрацьпролежневыя і г.д.);
  3. пратэзна-артапедычныя вырабы (пратэзы, артэзы, вырабы для лячэбнага пратэзавання дзяцей, вырабы абутковыя артапедычныя і г.д.);
  4. для грамадзян з парушэннямі органаў слыху і зроку (дыктафоны, тэлефоны, плэеры, гадзіннікі, слыхавыя апараты, пратэзы для вачэй і г.д.);
  5. іншыя тэхнічныя сродкі сацыяльнай рэабілітацыі (зубныя пратэзы, шпрыцы інсулінавыя, тэст-палоскі для вызначэння цукру ў крыві, глюкометры, стамійнае абсталяванне і г.д.).

Тэхнічныя сродкі сацыяльнай рэабілітацыі выдаюцца бясплатна або на льготных умовах у кожным канкрэтным выпадку (пастанова Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь № 1722 ад 11.12.2007 года). Звярнуцца за іх атрыманнем варта ў раённую паліклініку па месцы жыхарства з заявай і дакументамі, якія пацвярджаюць права на льготу.

Першачарговае бясплатнае санаторна-курортнае лячэнне (для непрацуючых інвалідаў II групы ўстаноўлена права на першачарговае бясплатнае санаторна-курортнае лячэнне пры наяўнасці медыцынскіх паказанняў і адсутнасці супрацьпаказанняў або аздараўленне пры адсутнасці супрацьпаказанняў - не больш за адзін раз на два гады (арт. 12 Закона РБ «Аб дзяржаўных сацыяльных ільготах, правах і гарантыях для асобных катэгорый грамадзян». За іх атрыманнем варта звяртацца ў раённы фонд сацыяльнай абароны насельніцтва па месцы жыхарства або ў прафсаюзную арганізацыю па месцы працы.

У адпаведнасці з Указам Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь ад 22 сакавіка 2012 №139 «Аб ільготным Забеспячэнні лекавымі сродкамі асобных катэгорый грамадзян» у мэтах дадатковай сацыяльнай падтрымкі па забеспячэнні лекавымі сродкамі асобных катэгорый грамадзян прадастаўлена права грамадзянам, якія з'яўляюцца інвалідамі III групы на:

• 50% -ную зніжку ад кошту лекавых сродкаў, якія выдаюцца па рэцэптах урачоў у межах пераліку асноўных лекавых сродкаў у парадку, што вызначаецца Урадам Рэспублiкi Беларусь, для лячэння захворвання, якое прывяло да інваліднасці;
• права на пераважнае абслугоўванне ў амбулаторна-паліклінічных установах і аптэках;
• першачарговае забеспячэнне санаторна-курортным лячэннем у парадку, якi ўстанаўлiваецца заканадаўствам РБ. (Закон Рэспублікі Беларусь ад 14.06.2007 N 239-3 (рэд. ад 13.12.2011) «Аб дзяржаўных сацыяльных ільготах, правах і гарантыях для асобных катэгорый грамадзян»).
• права на бясплатнае забеспячэнне тэхнічнымі сродкамі сацыяльнай рэабілітацыі (пратэзы верхніх і ніжніх канечнасцей, абутковыя ўстаўкі, гарсэты, слыхавыя апараты і інш.) (Указ Прэзідэнта ад 19.01.2012 № 41 «Аб дзяржаўнай адраснай сацыяльнай дапамогі»).

Выключэнні: асобы, льготнае забеспячэнне лекавымі сродкамі якіх ажыццяўляецца ў адпаведнасці з Законам Рэспублікі Беларусь ад 14 чэрвеня 2007 года «Аб дзяржаўных сацыяльных ільготах і гарантыях для асобных катэгорый грамадзян», а таксама асобы, інваліднасць якіх наступіла ў выніку супрацьпраўных дзеянняў, па прычыне алкагольнага, наркатычнага, таксічнага ап'янення, членашкодніцтва.

Ільготнае лекавае забеспячэнне інвалідаў III групы ажыццяўляецца па асноўным захворванні, якое прывяло да інваліднасці, у межах Пераліку асноўных лекавых сродкаў, зацверджанага пастановай Міністэрства аховы здароўя Рэспублікі Беларусь ад 26 сакавіка 2012 № 25 «Аб унясенні змянення ў пастанову Міністэрства аховы здароўя Рэспублікі Беларусь ад 16.07.2007 № 65».

Захворванне, па якім ажыццяўляецца права на льготнае забеспячэнне лекавымі сродкамі па III групе інваліднасці, вызначае УКК тэрытарыяльнай паліклінікі па месцы жыхарства ў адпаведнасці з заключэннем, вынесеным МРЭК.

МРЭК (Медыка-рэабілітацыйная экспертная камісія) праводзіцца з мэтамі:

• вызначэння парушэнняў функцый органаў і сістэм арганізма пацыента, ступені выяўленасці парушэнняў яго жыццядзейнасці, у тым ліку абмежаванняў жыццядзейнасці;
• устанаўлення інваліднасці ў асоб старэйшых за 18 гадоў, у тым ліку групы і прычыны інваліднасці, даты наступлення і тэрміну інваліднасці;
• устанаўлення катэгорыі «дзіця-інвалід» у асоб ва ўзросце да 18 гадоў, у тым ліку ступені страты здароўя, даты наступлення і тэрміну інваліднасці, а ў выпадках, прадугледжаных заканадаўствам, - прычыны інваліднасці;
• вызначэння відаў і тэрмінаў правядзення рэабілітацыйных мерапрыемстваў пацыентаў;
• з іншымі мэтамі, устаноўленымі заканадаўствам.

Усталяванне групы інваліднасці залежыць не ад колькасці захворванняў у пацыента, а ад ступені абмежаванняў жыццядзейнасці, выкліканых гэтым (гэтымі) захворваннем (захворваннямі).

Напрыклад, інфаркт міякарда можа скончыцца практычна поўным аднаўленнем функцый без усталявання групы інваліднасці, можа прывесці да парушэнняў сардэчна-сасудзістай сістэмы з усталяваннем групы інваліднасці, або да лятальнага канца.

Для вырашэння пытання аб накіраванні пацыента ў МРЭК урач павінен прадставіць вынікі праведзенага абследавання пацыента на пасяджэнне УКК (ўрачэбна-кансультацыйнай камісіі). УКК вызначыць абследавання, якіх не хапае, і тэрміны запаўнення накіравання на медыка-сацыяльную экспертызу.

УКК накіроўвае грамадзяніна на медыка-сацыяльную экспертызу пасля правядзення неабходных дыягнастычных, лячэбных і рэабілітацыйных мерапрыемстваў пры наяўнасці дадзеных, якія пацвярджаюць устойлівае парушэнне функцый арганізма, абумоўленых захворваннем, наступствам траўмы ці дэфектам, якія прывялі да абмежаванняў жыццядзейнасці.

Калі немагчыма вынесці заключэнне на падставе наяўных медыцынскіх экспертных дакументаў, МРЭК складае праграму дадатковага абследавання, а таксама запытвае заключэнне кабінета медыка-прафесійнай рэабілітацыі, неабходныя звесткі ў іншых арганізацыях.

Прынятае рашэнне МРЭК можна абскардзіць толькі ў парадку, устаноўленым заканадаўствам.

Рашэнне першаснай камісіі можа быць абскарджана пацыентам на працягу 30 дзён з дня яго прыняцця шляхам падачы адміністрацыйнай скаргі ў пісьмовай форме ў цэнтральную камісію.

Цэнтральная камісія на працягу 30 дзён з дня рэгістрацыі скаргі пацыента праводзіць агляд па абскарджанні.

А ўжо ў выпадку нязгоды з рашэннем цэнтральнай камісіі заключэнне цэнтральнай камісіі можа быць абскарджана ў суд, альбо па заяве, пададзенай на працягу месяца пасля вынясення рашэння вышэйшай МРЭК, праводзіцца незалежная медыцынская экспертыза.

У Рэспубліцы Беларусь прававыя і арганізацыйныя асновы дарожнага руху ў мэтах аховы жыцця і здароўя, а таксама абароны правоў, законных інтарэсаў і маёмасці грамадзян вызначаны Законам Рэспублікі Беларусь «Аб дарожным руху» (далей - Закон).

Згодна з Законам, абавязковы медыцынскі агляд кіроўцаў механічных транспартных сродкаў з'яўляецца адным з найважнейшых складнікаў медыцынскага забеспячэння бяспекі дарожнага руху.

Пастановай Міністэрства аховы здароўя Рэспублікі Беларусь ад 11 снежня 2014 г. № 95 «Аб устанаўленні асобных формаў медыцынскіх дакументаў і зацвярджэнні Інструкцыі аб парадку абавязковага медыцынскага агляду кандыдатаў у кіроўцы механічных транспартных сродкаў (за выключэннем колавых трактароў) і абавязковага медыцынскага пераагляду кіроўцаў механічных транспартных сродкаў (за выключэннем колавых трактароў) «устаноўлена, што рашэнне аб допуску (нядопуску) па стане здароўя да кіравання транспартнымі сродкамі і тэрмінах правядзення абавязковага медыцынскага пераагляду кіроўцаў прымае медыцынская вадзіцельская камісія індывідуальна ў дачыненні да кожнага, хто звярнуўся, на падставе вынікаў яго медыцынскіх аглядаў урачамі-спецыялістамі, у тым ліку па профілі наяўных захворванняў, абследавання, неабходнага для ўдакладнення дыягназу, інфармацыі, якая змяшчаецца ў медыцынскіх дакументах пацыента, у тым ліку, вынікаў дыспансерных аглядаў, дыягнастычных, лячэбных і іншых медыцынскіх умешальніцтваў, праведзеных пацыенту ў арганізацыях аховы здароўя, іншых арганізацыях, якія аказваюць медыцынскую дапамогу, за перыяд, які складае не менш за пяць гадоў, што папярэднічае звароту ў вадзіцельскую камісію.

Медыцынскія агляды кіроўцаў маюць прафілактычны характар. Часта на ранніх стадыях многіх захворванняў адсутнічаюць клінічныя сімптомы (скаргі), хоць прыкметы хваробы ўжо ёсць. У такой сітуацыі урач абавязаны накіраваць пацыента на абследаванне для ўдакладнення стану яго здароўя. Накіраванні на кансультацыю могуць выдаць урачы вадзіцельскай камісіі толькі ў працэсе медыцынскага агляду.

Медыцынская вадзіцельская камісія прымае і разглядае прадстаўленыя грамадзянамі дакументы, устаноўленыя пунктам 7.6 пераліку адміністрацыйных працэдур, што ажыццяўляюцца дзяржаўнымі органамі і іншымі арганізацыямі па заявах грамадзян, зацверджанага Указам Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь ад 26 красавіка 2010 г. № 200 «Аб адміністрацыйных працэдурах, што ажыццяўляюцца дзяржаўнымі органамі і іншымі арганізацыямі па заявах грамадзян».

Кіроўчай камісіяй пры абавязковым медыцынскім аглядзе кандыдата і абавязковым медыцынскім перааглядзе кіроўцы ўлічваюцца звесткі аб адсутнасці (наяўнасці) псіхіятрычнага і наркалагічнага ўліку і інфармацыя, якая змяшчаецца ў выпісцы з медыцынскіх дакументаў.

Міністэрствам здароўя ўстаноўлены захворванні і супрацьпаказанні, якія перашкаджаюць кіраванню механічнымі транспартнымі сродкамі па стане здароўя. Пры ацэнцы стану здароўя асоб, якія звяртаюцца за атрыманнем медыцынскай даведкі аб стане здароўя, і якія маюць шэраг хранічных захворванняў, неабходна абследаванне ў спецыялістаў па профілі наяўных захворванняў.

У выпадку, калі грамадзянін сістэматычна праходзіць дыспансернае назіранне па месцы жыхарства і мае дадзеныя, якія дазваляюць аб'ектыўна судзіць аб стане яго здароўя на момант правядзення медыцынскага агляду вадзіцельскай камісіяй, дадатковае кансультаванне ў спецыялізаваных установах аховы здароўя не праводзіцца.

Для праходжання медкамісіі патрэбныя наступныя дакументы:

• дамова аб праходжанні вадзіцельскай камісіі (павінна быць аплочана да даты праходжання вадзіцельскай камісіі);
• пашпарт (від на жыхарства);
• ваенны білет (прыпісное пасведчанне) для мужчын абавязковы;
• выпіскі з амбулаторнай карты (за перыяд, не менш як 5 гадоў, што папярэднічалі звароту ў вадзіцельскую камісію, якая змяшчае вынікі дыспансерных аглядаў, дыягнастычных, лячэбных і іншых умяшальніцтваў (выдаецца ў паліклініцы па месцы жыхарства або прымацавання з пазначэнем нумара і даты флюараграфіі за апошні год) (Пастанова МАЗ РБ ад 11.12.2014 №95), з паліклінікі па месцы рэгістрацыі па пашпарце за апошнія 5 гадоў – абавязкова, нават калі не звярталіся па меддапамогу і (або) абслугоўваецеся ў іншай медустанове з паліклінікі па месцы фактычнага абслугоўвання;
  
• 2 фотаздымкі 3*4 (не больш як гадавой даўніны);
• акуляры і рэцэпт на акуляры для далі або даведка на нашэнне кантактных лінзаў;
• пажадана мець з сабой папярэднюю даведку. Для праходжання вадзіцельскай камісіі кіроўцам, якія перанеслі аперацыі па аднаўленні зроку, для медыцынскага агляду, акрамя абавязковых дакументаў, спатрэбяцца таксама дакументы, якія змяшчаюць інфармацыю аб перанесенай аперацыі (дата аперацыі, дыягназ, выпісны эпікрыз (ксеракопія).
• асобам, якія маюць артыкул у ваенным білеце, даць інфармацыю пра захворванне, на падставе якога прастаўлены артыкул.
• Даведкі з наркалагічнага і псіханеўралагічнага дыспансераў замаўляюцца ў дзень праходжання камісіі ў медрэгістратуры вадзіцельскай камісіі.

У склад вадзіцельскай камісіі ўваходзяць: тэрапеўт, неўролаг, афтальмолаг, атарыналарынголаг. Пры неабходнасці да працы ў вадзіцельскай камісіі могуць прыцягвацца ўрачы-спецыялісты іншых профіляў: хірург, нарколаг-псіхіятр, акушэр-гінеколаг.

Агляд хірургам будзе праведзены, калі:

• у наяўнасці выпіска з медыцынскіх дакументаў з інфармацыяй аб звароце пацыента за хірургічнай (траўматалагічнай) дапамогай;
• у наяўнасці ў ваенным білеце артыкул пастаноў МА РБ і МАЗ РБ хірургічнага (траўматалагічнага) профіляў;
• урачы-спецыялісты вадзіцельскай камісіі выявілі паталогію хірургічнага (траўматалагічнага) профілю;
• кандыдаты ў кіроўцы.

Агляд нарколагам-псіхіятрам будзе прызначацца:

• усім асобам, якія праходзяць медыцынскі агляд пры адкрыцці прафесійных катэгорый («В» з правам працы па найму, «С, Д, Е», тралейбус, трамвай, трактар);
• усім асобам, якія згодна з інфармацыяй, атрыманай на запыты ў наркалагічны і псіхіятрычны дыспансеры, знаходзяцца ў базе даных гэтых устаноў (складаліся або стаяць на ўліку);
• пры наяўнасці ў выпісцы з медыцынскіх дакументаў інфармацыі аб звароце пацыента за псіхіятрычнай (наркалагічнай) дапамогай;
• пры наяўнасці ў ваенным білеце артыкула пастаноў МА РБ і МАЗ РБ псыхіятрычнага (наркалагічнага) профіляў;
• пры выяўленні на камісіі паталогіі псіхіятрычнага (наркалагічнага) профіляў урачамі-спецыялістамі вадзіцельскай камісіі;
• кандыдаты ў кіроўцы.

Пры кіраванні транспартам у акулярах або кантактных лінзах неабходна мець пры сабе акуляры або кантактныя лінзы з наяўнасцю рэцэпта, пры адсутнасці акуляраў і рэцэпта магчымы падбор акуляраў і вызначэнне сілы акулярных лінзаў на платнай аснове.

Пры адсутнасці ў выпісцы інфармацыі пра вынікі абследавання па ўсеагульнай дыспансерызацыі, неабходнай для вынясення экспертнага рашэння аб прыдатнасці да кіравання транспартнымі сродкамі, пацыент будзе накіраваны медыцынскай камісіяй для выканання названых абследаванняў у паліклініку па месцы абслугоўвання, або па жаданні пацыента гэтыя абследавання могуць быць выкананы на платнай аснове. Без правядзення абследавання медыцынская даведка не будзе выдадзена.